ارزیابی اثرات تیمارهای کنترل علف های هرز و تراکم بوته بر رشد و عملکرد عدس

در این پژوهش اثر تیمارهای کنترل علف های هرز و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد عدس و کارایی کنترل علف های هرز مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در کرج در سال 87-1386 انجام شد. عامل اصلی شامل تیمارهای شیمیایی کنترل علف های هرز که از علف کش های تریفلورالین به علاوه وجین، علف کش آلاکلر، تیمار وجین کامل و تیمار شاهد (بدون کنترل) بودند. فاکتور فرعی شامل 4 سطح تراکم بوته (80، 160، 240 و 320 بوته در مترمربع) بود. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای کنترل علف های هرز بر عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و بر شاخص برداشت معنی دار بود. تیمار تراکم بوته نیز بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد شاخه فرعی و تعداد غلاف در بوته تأثیر معنی داری داشت به طوری که با افزایش تراکم بوته عدس در واحد سطح، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت افزایش یافت. با توجه به تأثیر معنی دار تیمار تراکم بوته بر وزن خشک و کارایی کنترل علف های هرز در این آزمایش، مشاهده شد که با افزایش تراکم بوته در واحد سطح کارایی کنترل علف های هرز افزایش یافت به نحوی که بهترین سطح کارایی در تراکم 320 بوته به دست آمد. در بین تیمارهای کنترل علف هرز، تیمار وجین کامل و علف کش آلاکلر از نظر کارایی کنترل علف های هرز بهتر بودند.